Παρουσίαση

Μπορείτε να κατεβάσετε το pdf από εδώ.

Αυχενική Σπονδυλοδεσία – Μυελοπάθεια

Πολλοί ασθενείς εμφανίζουν πόνο στον αυχένα, στον ώμο, στο χέρι ή και ανάμεσα στις ωμοπλάτες ο οποίος οφείλεται σε ανωμαλίες και προβλήματα του αυχένα. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να οφείλονται σε κήλες δίσκου ή σε αρθρίτιδα  του αυχένα.

Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελείται από τους σπονδύλους και τους μεσοσπονδυλίους δίσκους, που επιτρέπουν την κίνηση του αυχένα, ενώ απορροφούν τους κραδασμούς και το βάρος.

Η εκφύλιση του αυχένα ονομάζεται αυχενική σπονδύλωση. Όπως και στη μέση, με τα χρόνια οι δίσκοι αρχίζουν να εκφυλίζονται με αποτέλεσμα να προκαλούν πόνο στον αυχένα, μια κατάσταση που ονομάζεται ΔΙΣΚΟΠΑΘΕΙΑ (ή εκφυλιστική νόσος του δίσκου). Κάποιοι από αυτούς τους δίσκους, στα πλαίσια της εκφύλισης, θα οδηγηθούν σε κήλες του δίσκου, δηλαδή θα σπάσει ο ινώδης δακτύλιος και ο πυρήνας (το εσωτερικό του δίσκου)  θα μετατοπισθεί στον σπονδυλικό σωλήνα όπου και θα πιέσει τον νωτιαίο μυελό ή τις νωτιαίες ρίζες (νεύρα), με αποτέλεσμα τα συμπτώματα να προέρχονται πλέον από τα νεύρα. Η κήλη του δίσκου είναι συνήθως οξεία και τα συμπτώματα εμφανίζονται έντονα. Σε μεγαλύτερες ηλικίες, η εκφύλιση του αυχένα αφορά περισσότερο τον σχηματισμό οστεόφυτων (άλατα) και λιγότερο την πίεση από χαλασμένους δίσκους (δισκοπάθεια). Στις περιπτώσεις που εκτός από τα νεύρα πιέζεται και ο νωτιαίος μυελός τότε εμφανίζεται συμπτώματα από τον νωτιαίο μυελό (όχι πόνος) και η νόσος η μυελοπάθεια.

Μυελοπάθεια

Ποια τα βασικά συμπτώματα;

Το τελικό αποτέλεσμα είναι ο σταδιακός περιορισμός του εύρους του σπονδυλικού σωλήνα του αυχένα και η πίεση του νωτιαίου μυελού και των νεύρων.
Η αρθρίτιδα (αυχενική σπονδύλωση) προκαλεί πόνο στον αυχένα που μπορεί να ακτινοβολεί και ανάμεσα στις ωμοπλάτες. Η πίεση των ριζών θα προκαλέσει πόνο ή αδυναμία ή μουδιάσματα πάντα στο χέρι. Η  πίεση του νωτιαίου μυελού προκαλεί μυελοπάθεια που συνίσταται στη δυσκολία βάδισης (όχι ζάλη) και στη δυσκολία στις λεπτές κινήσεις των χεριών (κούμπωμα, γράψιμο κτλ).

Υπάρχει συντηρητική αγωγή για να αποφύγω το χειρουργείο;

Όπως και με τη μέση, οι περισσότεροι ασθενείς με συμπτώματα από τον αυχένα, όπως τοπικό πόνο ή πόνο στο χέρι, δεν χρειάζονται χειρουργείο. Συνήθως βελτιώνονται με συντηρητική αγωγή η οποία αποτελείται από αντιφλεγμονώδη, φυσικοθεραπεία, καθώς και με συνδυασμό ζεστού – κρύου σε τοπική εφαρμογή. Το 90% των ασθενών εμφανίζουν ανακούφιση από τον πόνο μέσα σε 2 με 4 εβδομάδες.

Χειρουργείο Πρόσθια Αυχενική Δισκεκτομή & Σπονδυλοδεσία – ACDF

Αν ένας ασθενής εξακολουθεί να εμφανίζει σημαντικά προβλήματα από τον αυχένα ή το χέρι  (πόνο που ακτινοβολεί από τον αυχένα στο χέρι) παρά την συντηρητική αγωγή, τότε είναι υποψήφιος για χειρουργείο του αυχένα. Επίσης η σημαντική αδυναμία που δεν υποχωρεί είναι σημαντικός λόγος για χειρουργική αποκατάσταση. Η ΜΥΕΛΟΠΑΘΕΙΑ είναι απόλυτη ένδειξη σε κάθε ηλικία, δεδομένου ότι ΠΑΝΤΑ οδηγείται σε επιδείνωση, έστω και με αργή ταχύτητα, και το τελικό αποτέλεσμα είναι σπαστικότητα με αδυναμία βάδισης και αυτοεξυπηρέτησης.

Η πρόσθια αυχενική δισκεκτομή και σπονδυλοδεσία είναι η πιο συνηθισμένη εγχείρηση για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων πού οφείλονται στην εκφύλιση και κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου του αυχένα.

Σε αυτή την επέμβαση ολόκληρος ο δίσκος που πάσχει αφαιρείται και αντικαθίσταται με ένα κλωβό (cage) που περιέχει οστό (είτε του ίδιου του ασθενούς είτε που προέρχεται από τράπεζα οστού). Συνήθως η σπονδυλοδεσία αυτή σταθεροποιείται  με την χρήση μιας μεταλλικής πλάκας. Ο σκοπός του χειρουργείου αυτού είναι διπλός:

  • να αφαιρεθεί ο δίσκος και τα οστεόφυτα τα οποία πιέζουν τα νεύρα και το νωτιαίο μυελό
  • να ακινητοποιηθεί το μεσοσπονδύλιο διάστημα με την χρήση του οστικού μοσχεύματος και της πλάκας, ώστε να ελαττωθεί ο πόνος που σχετίζεται με την κίνηση του διαστήματος αυτού.

Το χειρουργείο αυτό βελτιώνει άμεσα τον πόνο και τη δύναμη στην πλειοψηφία των ασθενών. Το ίδιο χειρουργείο μπορεί να εκτελεστεί και για πολλαπλά επίπεδα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Κατά κανόνα δεν υπάρχουν σοβαρές επιπλοκές. Oι περισσότεροι ασθενείς εμφανίζουν ήπια δυσφαγία για μία–δύο μέρες. Ακόμα και η αποτυχία της αυχενικης σπονδυλοδεσίας, που είναι σπάνια, δεν είναι πάντα συμπτωματική, δηλαδή μπορεί και να μην ενοχλεί τον ασθενή.