Όταν γίνεται σπονδυλοδεσία σε ένα ή περισσότερα επίπεδα (δίσκους) της σπονδυλικής στήλης, επειδή τα από πάνω και από κάτω επίπεδα (δίσκοι) απορροφούν μεγαλύτερα φορτία, μπορεί να εκφυλιστούν ταχύτερα και να γίνουν συμπτωματικά. Υπολογίζεται ότι το 25% των ασθενών εμφανίζουν βλάβη παρακείμενου επιπέδου μέσα στην 10ετία, η οποία πιθανόν να χρειάζεται χειρουργείο.
Η ανάπτυξη του τεχνητού δίσκου της σπονδυλικής στήλης αποσκοπεί στο να έχει τα ίδια αποτελέσματα με την κλασική πρόσθια αυχενική δισκεκτομή και σπονδυλοδεσία, χωρίς όμως τα μειονεκτήματα αυτής. Έτσι για παράδειγμα, ενώ αφαιρείται πάλι ο πάσχον δίσκος και απελευθερώνεται η πίεση από τα νεύρα, υπάρχει μια μεγαλύτερη πιθανότητα να ελαττωθεί η βλάβη του παρακείμενου επιπέδου.
Η τεχνολογία για την ανάπτυξη του τεχνητού δίσκου, σκοπεύει στην πλήρη αναπλήρωση της λειτουργίας του δίσκου μεταξύ των μεσοσπονδυλίων σωμάτων, όπου τοποθετείται ο τεχνητός δίσκος αφού απελευθερωθούν τα νεύρα και ο νωτιαίος μυελός. Ιδανικά ένας τεχνητός δίσκος πρέπει να δρα όπως ένας φυσικός δίσκος, διατηρώντας την κίνηση μεταξύ των σωμάτων, απορροφώντας τα φορτία της σπονδυλικής στήλης.
Υπάρχουν πάρα πολλοί τεχνητοί δίσκοι σήμερα στο εμπόριο και για κάποιους από αυτούς υπάρχουν ήδη μελέτες μακρόχρονης παρακολούθησης.
Οι ενδείξεις για την χρήση του τεχνητού δίσκου είναι περίπου οι ίδιες με αυτές της πρόσθιας αυχενικής δισκεκτομής. Ο ασθενής πρέπει να είναι συμπτωματικός, δηλαδή να έχει κυρίως πόνο στο χέρι, με ή χωρίς αδυναμία και μουδιάσματα. Τα συμπτώματα αυτά πρέπει να οφείλονται σε εκφυλισμένο δίσκο ή και σε οστεόφυτα. Τις περισσότερες φορές είναι επιθυμητό να είναι ο ασθενής νέος, δηλαδή κάτω από τα 40 και στο συγκεκριμένο επίπεδο να υπάρχουν μόνο διαταραχές του δίσκου και όχι σημαντικά οστεόφυτα από τις οπίσθιες αρθρώσεις.
Επίσης, μέχρι σήμερα θεωρείται ασφαλέστερο ο ασθενής να έχει συμπτώματα κυρίως από πίεση νεύρων και λιγότερο από τον νωτιαίο μυελό, αν και μελέτες δείχνουν ότι και στη μυελοπάθεια, τα αποτελέσματα από τη χρήση του τεχνητού δίσκου είναι μάλλον ικανοποιητικά.
Η κλασική χειρουργική προσπέλαση προσθίως γίνεται στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Με μια μικρή τομή στον λαιμό και μεταξύ του λάρυγγα, φάρυγγα και των μυών του αυχένα γίνεται εύκολη και άμεση προσπέλαση του αυχένα και αφαιρείται ο δίσκος. Καθαρίζονται τα οστεόφυτα που ενοχλούν τις ρίζες ή τον νωτιαίο μυελό και γίνεται η προετοιμασία για την εμφύτευση του τεχνητού δίσκου. Όλη η επέμβαση γίνεται υπό νευροπαρακολούθηση και με την χρήση ακτινολογικού μηχανήματος. Ο ασθενής επιστρέφει σπίτι του μετά από 24 ώρες, χωρίς περιορισμούς στις δραστηριότητές του.