Σκολιώση: Νέα Εποχή

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μεγάλη προσπάθεια ανάπτυξης χειρουργικών τεχνικών για διόρθωση της σκολίωσης με ταυτόχρονη ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ. Σήμερα υπάρχουν μια καινούργια τεχνική με αξιόλογο χρονικό διάστημα παρακολούθησης που ονομάζεται VBT (vertebral body tethering). Η λογική της VBT είναι η καθυστέρηση της ανάπτυξης από την μια πλευρά της σκολίωσης (κυρτή πλευρά) ώστε να προλάβει η απέναντι πλευρά (κοίλη πλευρά) να ισοσκελίσει τη διαφορά σε μήκος και να ισιώσει έτσι η σπονδυλική στήλη. To VBT ξεκίνησε το 2011 στο νοσοκομείο Schriners της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ από τους R. Betz και A. Samdani.

Η ίδια επέμβαση στους ενήλικες λέγεται ASC (anterior scoliosis correction). Η διαφορά είναι ότι η μέγιστη διόρθωση πρέπει να δίνεται άμεσα στο χειρουργείο, διότι απουσία ανάπτυξης δεν είναι δυνατή η συνέχιση της διόρθωσης.

Κατά την επέμβαση (VBT και ASC) τοποθετούνται με θωρακοσκοπική ή ελάχιστα επεμβατική τεχνική βίδες στο πρόσθιο-κυρτό τμήμα της σπονδυλικής στήλης και συνδέονται μεταξύ τους με μια πολυεστερική ταινία, με ταυτόχρονη διόρθωση της σκολίωσης. Με τον τρόπο αυτό η σκολίωση διορθώνεται αρχικώς κατά 50% περίπου, και η υπόλοιπη διόρθωση επιτυγχάνεται κατά την ανάπτυξη. Στην ASC γίνονται επιπλέον διατομή του ινώδους δακτυλίου 2-3 δίσκων, χωρίς διατάραξη του πυρήνα τους.

Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι φυσικά η διατήρηση της κίνησης της σπονδυλικής στήλης και της ανάπτυξης. Το ίδιο το χειρουργείο είναι λιγότερο αιματηρό, δεν τραυματίζει τους μυς, έχει λιγότερες επιπλοκές και ταχύτερη ανάρρωση.

Επιπλοκές της τεχνικής είναι η θραύση της ταινίας (tether), αν και σήμερα χρησιμοποιούμε πλέον διπλές ταινίες με λιγότερες θραύσεις. Αν συμβεί αυτό η αλλαγή της ταινίας είναι μια σχετικά απλή επέμβαση. Λόγω ότι πρόκειται για καινούργια τεχνική, υπάρχει η πιθανότητα της απρόβλεπτης και μη ικανοποιητικής διόρθωσης της σκολίωσης, που μπορεί να οδηγήσει σε νέα επέμβαση και τροποποίηση της αρχικής ή στη χειρότερη των περιπτώσεων  σε αντικατάσταση με μια κλασσική σπονδυλοδεσία.

Η επέμβαση VBT πραγματοποιείται υπό προϋποθέσεις. Η βασικότερη είναι να υπάρχει υπολειπόμενη ανάπτυξη, δηλαδή για κορίτσια πριν ή μέσα σε ένα χρόνο από την έναρξη της έμμηνου ρύσεως. Και στα δύο φύλα η υπολειπόμενη ανάπτυξη προσδιορίζεται με σχετική ακρίβεια με τις ακτινογραφίες του χεριού, αν και αδρά η περίοδος αυτή τοποθετείται  από 10 έως 14 χρονών (όχι νωρίτερα από την ηλικία των 10 ετών). Επίσης τα παιδιά πρέπει να έχουν σκολίωση από 30-60 μοίρες η οποία να διορθώνεται τουλάχιστον 50% στις δυναμικές ακτινογραφίες. Σε περίπτωση διπλής σκολίωσης πρέπει η οσφυϊκή σκολίωση να είναι κάτω από 30 μοίρες. Σε περίπτωση διπλής σκολίωσης τότε πρέπει να διορθωθούν και οι δύο σκολιώσεις. Τέλος οι ασθενείς δεν πρέπει να έχουν υπερβολική κύφωση.  Για την ASC απαραίτητη είναι η ελαστικότητα της σπονδυλικής στήλης και η απουσία ευρημάτων εκφυλιστικής σπονδυλαρθροπάθειας.